Informator Wiernych Nadzwyczajnej Formy Rytu Rzymskiego w Bytomiu (27/2020)

Dla tych z Państwa, którzy nie mieli możliwości otrzymać papierowego wydania naszego informatora, publikujemy zawarte w nim teksty.

O zachowaniu bogactwa ducha wśród rzeczywistego ubóstwa.

Jeżeliś rzeczywiście jest ubogą, miła Filoteo, bądź nią jeszcze bardziej w duchu. Z konieczności uczyń cnotę, i przyjm klejnot ubóstwa według wartości jego. Blask tego klejnotu nie jest widny światu, a wszakże nad miarę piękny i bogaty.

Ciesz się, w dobrej jesteś współce. Pan nasz Jezus Chrystus, Najświętsza Matka Jego, Apostołowie, i w wielkiej liczbie Święci i Święte Pańskie, byli ubogimi, i mogąc być bogatymi, wzgardzili bogactwy. Iluż to wielkich tego świata, z niemałym trudem, łamiąc się z przeszkodami, wyrwali się ze świata, by się rzucić w objęcie ubóstwa i z niem się zamknąć za klasztorne i szpitalne mury? I nie łacno im było zdobyć ten ubóstwa skarbiec. Ś. Alezy, ś. Paula, ś. Paulin, ś. Aniela i tyle innych, na to nam świadkami. A o to, Filoteo, łaskawsze na ciebie ubóstwo, samo cię nawiedziło.  Znalazłaś je nie szukając, i bez trudu. Szczęśliwa więc bądź z jego towarzystwa, które było tak miłem Chrystusowi Panu. Jezus Chrystus narodził się w ubóstwie, żył w ubóstwie, przez cały ciąg żywota miał je karmicielem swoim, i umarł w ubóstwie.

Ubóstwo twoje, Filoteo, ma dwa wielkie przymioty, przez które wielce zasłużyć się możesz. Pierwszym jest to, że przyszło tobie bez twego wyboru, jedynie z samej woli Bożej, która cię uczyniła ubogą, bez żadnego współdziałania własnej woli twojej. Owoż, co otrzymujem wprost od woli Bożej, zawsze jest bardzo miłem Bogu; bylebyśmy przyjmowali to ochotnie, i z umiłowaniem tej przeświętej woli. Gdzie jest mniej naszego, tam więcej Bożego. Proste i czyste przyjęcie woli Bożej, cierpienia nasze przeczystemi czyni.

Drugim przymiotem twego ubóstwa, jest to, iż jest ubóstwem rzeczywiście ubogiem. Ubóstwo chwalone, pieszczone, szanowane, wspomagane i osładzane, zbliża się do bogactwa; a przynajmniej nie jest wcale ubóstwem ubogiem. Lecz ubóstwo wzgardzone, odpychane, źle sądzone i opuszczeniem obciążone, jest zaprawdę ubóstwem ubogiem. Takiem bywa zwykle ubóstwo świeckich, albowiem, iż nie są ubogimi z wyboru swojego, ale z konieczności, ubóztwo ich przez ludzi mało jest cenione. I właśnie dla tego, to ich ubóstwo, jest uboższem od ubóstwa zakonników; chociaż ubóstwo zakonne ma doskonałość swoję bardzo wielką, i daleko zaletniejszą, z wartości wyboru i ślubu.

Nie żal się więc, miła Filoteo, ubóstwa twojego; bo się użalamy tylko na to, czemuśmy nieradzi. A jeżeliś nierada ubóstwu twojemu, nie jesteś ubogą w duchu, lecz bogatą w żądzy. Nie uskarżaj się, jeźli cię nie wspomagają w miarę potrzeb twoich; bo doskonałość ubóstwa leży w cierpliwości. Chcieć być ubogim bez doznawania niewygód ubóstwa, za wielka to pycha; bo jest to chcieć razem zaszczytu ubóstwa i wygody bogactw. Nie wstydź się ubóstwa, ani wyciągania ręki z proźbą o jałmużnę. Jałmużnę, którą ci dają, przyjmuj pokornie; a jej odmówienie, słodko. Wspominaj często na ucieczkę Najświętszej Panny do Egiptu z Dzieciątkiem Jezus, i na mnóstwo wzgardy, niewygód i nędzy, zaznanych w tej ciężkiej podróży. Jeźli w ten sposób żyć będziesz, bardzo bogatą będziesz wśród ubóstwa twego.

Św. Franciszek Salezy, Filotea.

Redakcja / kontakt: redakcjalaudeturiesuschristus@gmail.com