Informator Wiernych Nadzwyczajnej Formy Rytu Rzymskiego w Bytomiu (24/2020)


Informator Wiernych Nadzwyczajnej Formy  Rytu Rzymskiego w Bytomiu (24/2020)
15 czerwca 2020

Informator Wiernych Nadzwyczajnej Formy Rytu Rzymskiego w Bytomiu (24/2020)

Dla tych z Państwa, którzy nie mieli możliwości otrzymać papierowego wydania naszego informatora, publikujemy zawarte w nim teksty.

 

 

Nauka o Przenajświętszym Sakramencie Ołtarza.

Czym jest Przenajświętszy Sakrament Ołtarza?

Jest on prawdziwym Ciałem i prawdziwą Krwią Pana naszego Jezusa Chrystusa, który pod postacią chleba i wina w nim rzeczywiście i prawdziwie jest utajony.

Jak długo pozostaje Pan Jezus po Przemienieniu pod postaciami chleba i wina?

Dopóki istnieje ten chleb i to wino. Taką była zawsze wiara Kościoła; dlatego też, dopóki w pierwszych wiekach trwała zaciekłość pogan i prześladowanie chrześcijaństwa, po Mszy świętej zabierano Ciało Pańskie do domu, aby Świętą Tajemnicę zabezpieczyć przed znieważeniem przez pogan; tam Przenajświętszą Hostyę chowano i spożywano, jak świadczą Ojcowie święci: Justyn, Cyprian, Bazyli i inni. Skoro prześladowanie zwolniało, przechowywano święty Sakrament po Kościołach w kosztownych naczyniach do tego przeznaczonych, jako to w cyboryach, puszkach, monstrancjach, kielichach, a później przy większych uroczystościach na publiczną cześć go wystawiano.

Czy Chrystus jest obecny w każdej z tych postaci?

Chrystus jest obecny w każdej z obu postaci jako Bóg-człowiek, z ciałem i duszą, całkowicie i w zupełności.

Na co Pan Jezus ustanowił ten Przenajświętszy Sakrament?

(1) Aby zawsze być przy nas i jako człowiek.
(2) Aby ciągle we Mszy świętej ponawiała się Jego Ofiara Krzyżowa.
(3) Aby w Komunii świętej był nam pokarmem i pożywieniem na drodze do wiekuistego żywota.

Ks. L. Goffine Książka do oświecenia i zbudowania duszy, 1893 r., str. 425-428.

 

 

Przykłady na dziś.

Święty Optatus, Biskup z Milewi, w Numidyi, opowiada, że rozjuszeni Donatyści napadali na kościoły katolickie, łupili je, a Hostye Święte psom na pożarcie wyrzucali. Ale prędko okazała się sprawiedliwość Boża. Psy wpadłszy we wściekłość, rozszarpały swoich panów, którzy Przenajświętszemu Ciału Pana naszego taką zniewagę wyrządzili.

X. Schmid, Zasady wiary katolickiej, tom III, 1856 r., str. 66.

Kto ustanowił to święto?

Wiadomo, że w Anglii długi czas najcięższe i najostrzejsze kary postanowione były za wykonywanie katolickich obrzędów religijnych. Trafiło się raz, że gorliwego, a zarazem bogatego katolika skazano na karę pieniężną pięćset sztuk złota, ponieważ odważył się być obecnym na Mszy Świętej. Katolik wybrał najpiękniejsze portugalskie dukaty, na których krzyż był wybity, i całą karę pieniężną złożył sądowi. Gdy ją przeliczył przed urzędnikiem protestanckim, ten zdziwiony zaśmiał się, i oświadczył zdziwienie swoje, że on na opłatę kary pieniężnej przyniósł tak piękne pieniądze. Na tę szyderską uwagę odpowiedział spokojnie Katolik: „Miałbym sobie za grzech, podłą i nikczemną monetą, płacić za tak wielką łaskę, że uszczęśliwiony byłem, iż mogłem Panu i Zbawicielowi mojemu złożyć hołd w Przenajświętszej Tajemnicy Ołtarza. Pamiętaj, mój Panie! że pomiędzy Krzyżem, którego wizerunek na złotej monecie jest wyciśnięty, a między Przenajświętszym Sakramentem Ołtarza zachodzi tajemniczy i bardzo ścisły związek; oba bowiem są pomnikiem nieskończonej miłości Zbawiciela naszego.”

X. Schmid, Zasady wiary katolickiej, 1856 r.

Podczas wielkiego prześladowania wiary katolickiej za czasów Elżbiety w Anglii, za każde dowiedzione przystąpienie do Stołu Pańskiego była nałożona kara 400 koron. Jeden szlachcic angielski pomimo to często przystępował do Komunii św., choć skutkiem tego często te kary płacić musiał, tak, że wnet nawet i zubożał. A jak sam powiadał, nigdy żadnego wydatku tak chętnie nie płacił, jak te kary za przyjęcie Pana Jezusa!

Ks. Feliks Cozel „O Najśw. Sakramencie i Komunii Św.”, Kraków 1916.

 

 

  

Redakcja / kontakt: redakcjalaudeturiesuschristus@gmail.com

« wróć