Informator Wiernych Nadzwyczajnej Formy Rytu Rzymskiego w Bytomiu (20/2020)

Dla tych z Państwa, którzy nie mieli możliwości otrzymać papierowego wydania naszego informatora, publikujemy zawarte w nim teksty.

Nauka o nieomylności Kościoła katolickiego cz.2

Ponieważ Chrystus, jak wiemy, tak pięknie i tak jasno orzekł nieomylność Papieża, nie dziw więc, że tę samę naukę wypowiadały różne sobory kościelne, jak np. w r. 451 za rządów św. Leona sobór Chalcedoński, na który się zjechało 450 biskupów, później sobór w Wiennie za rządów Klemensa V., Florencki 1438 (na ostatniem posiedzeniu.) To samo opiewa tradycya apostolska, jak to poświadczają Ojcowie Kościoła, np. św. Ignacy męczennik, św. Ireneusz, św. Augustyn i kanony święte. Wreszcie oświadczył święty sobór watykański w r. 1870, dnia 18 Lipca uroczyście:

„W zgodzie z przekazaną nam od początków wiary chrześcijańskiej tradycyą, na chwałę Boga, Zbawiciela naszego, na podwyższenie religii katolickiej i zbawienie narodów chrześcijańskich, uczymy za zgodą świętego soboru i ogłaszamy jako objawiony przez Boga artykuł wiary:
Że Papież rzymski, gdy przemawia ex cathedra (z katedry), t.j. gdy sprawując swój urząd jako pasterz i nauczyciel wszech chrześcijan, na mocy pełnej władzy apostolskiej, rozstrzyga naukę dotyczącą wiary lub obyczajów i obowięzującą cały Kościół, natenczas na mocy obiecanej Piotrowi pomocy Bożej jest uzbrojony w tę nieomylność, w jaką Zbawiciel Boski przy stanowieniu nauki wiary i moralności chciał zaopatrzyć Swój Kościół, i że takie wyroki rzymskiego Papieża same przez się, nie zaś wskutek zgody Kościoła, są niezmienne i obowięzujące. Gdyby zaś ktoś, od czego zachowaj Boże, tej naszej uchwale śmiał się sprzeciwić, ten niech będzie wyklęty (t. j. wykluczony ze społeczeństwa Kościoła.)”

Nie znaczy to wcale,  iżby Papież nie miał grzeszyć. Papież jest człowiekiem, jak każdy inny; łatwo więc błądzić i grzeszyć może. Rozróżniajmy tylko: Papież rzymski może być uważany jako prywatna osoba, i jako człowiek, mający najwyższą władzę nauczycielską w Kościele. Jego wyroki przeto nierówną mają wagę, co od tego zależy, czy przemawia jako osoba prywatna, czy jako najwyższy nauczyciel i głowa całego Kościoła. W pierwszym razie powaga jego równa się powadze każdego uczonego. Lecz gdy występuje jako najwyższy zwierzchnik i głowa Kościoła, t. j. gdy rozstrzyga w sprawach wątpliwych, gdy oświadcza, w co należy wierzyć jako w naukę objawioną przez Chrystusa, wtedy poddać się należy bezwarunkowo wyrokowi jego. Czy chce, aby go uważano i słuchano jako nauczyciela Kościoła, widać to zwykle ztąd, że przy ogłaszaniu swych nieodwołalnych wyroków nakłada kary kościelne na tych, którzyby się nie chcieli poddać tymże wyrokom.

Czy prawdą jest, co mówią starokatolicy, że ten artykuł wiary jest nowym, i że władza Papiezka od roku 1870 uległa zmianie?
Twierdzenie to jest jak najfałszywsze. Od wieków bowiem wierzono, że głowa Kościoła jest nieomylną, i że ten artykuł wiary tworzy część objawienia Bozkiego. Sobór rzymski w r. 1870 nic innego nie uczynił, jak tylko uroczyście ogłosił, że nieomylność jest już przy założeniu Kościoła objawioną przez Chrystusa prawdą. Wyjaśnimy to w porównaniu. Zdarzyć się może, że poddani w jakiem państwie oddają panującemu podatki, lubo nie ma na to wyraźnego prawa, lecz utrzymanie księcia tego jedynie wymaga. Jeżeli ten podatek prawnie ustanowiony zostanie, nie zaprowadza się przecież nic nowego, lecz dziennik praw ogłosi tylko, że podatek ten na mocy prawa dalej pobieranym będzie. Tak też i sobór Watykański ogłosił 1870 publicznie i prawomocnie, iż nikomu nie wolno wątpić, że nieomylność Papieża, w którą dotychczas wierzono, jest prawdą przez Boga objawioną. Nie zmieniła się przeto w niczem władza Papieża, gdyż i wszyscy jego poprzednicy, począwszy od Piotra, mieli dar nieomylności.

Cóż przeto odpowie katolik, którego zapytają, czemu w to lub owo wierzy?
Odpowie: Wierzę (np. że jest czyściec, że Panna Marya niepokalanie poczęła), gdyż to jest objawioną przez Boga prawdą. A że Bóg ją objawił, wierzę dla tego, gdyż uczy mnie tego nieomylny Kościół katolicki, filar i fundament prawdy.

Ks. L. Goffine Książka do oświecenia i zbudowania duszy, 1893 r.

Redakcja / kontakt: redakcjalaudeturiesuschristus@gmail.com