Informator Wiernych Nadzwyczajnej Formy Rytu Rzymskiego w Bytomiu (18/2020)

Dla tych z Państwa, którzy nie mieli możliwości otrzymać papierowego wydania naszego informatora, publikujemy zawarte w nim teksty.

Nauka o jedynym prawdziwym Kościele cz. 2.
„Stanie się jeden pasterz i jedna owczarnia.”   (Jan. 10, 16.)

Któryż przeto Kościół jest prawdziwym?
Tylko rzymsko-katolicki; on bowiem ma wszystkie powyżej wymienione znamiona. Jest on jednym w swej głowie, czyli zwierzchniku, Papieżu rzymskim, w swej nauce, Sakramentach, co i ztąd widać, że wyklucza wszystkich tych, co nie przyjmują wszystkich bez wyjątku prawd przez niego głoszonych i do wierzenia podanych. Jest on świętym, gdyż świętym jest założyciel jego Chrystus; nauka i Sakramenta jego wiodą do świętości, jak tego są dowodem zastępy Świętych Pańskich, których świętości dowodzą liczne cuda za przyczyną Boga przez nich zdziałane. Żaden inny Kościół odłączony od katolickiego nie może się poszczycić takimi Świętymi. Jest apostolskim, gdyż nie uczy niczego, czegoby już apostołowie nie byli uczyli i może udowodnić, że rządzcy Kościoła, biskupi, są w prostej linii następcami apostołów. Jest powszechnym czyli katolickim, gdyż od czasów apostolskich zawsze istniał, a widać i ztąd, że od czasów apostolskich byli tacy, co odszczepiwszy się od Kościoła, tworzyli osobne sekty. Pień przecież jest dawniejszym od konar i gałęzi z niego wyrosłych, które później wysychają. Kościół katolicki przeto zawsze istniał, nie zginął i nie zginie, gdyż Chrystus przyrzekł, że przy nim  pozostanie  po  wieki  wieków.  Jest  on  rozpowszechniony  po  całym świecie, jego nauka wszędzie się głosi i dla wszystkich pokoleń i narodów jest zbawienną.

Co ztąd wynika?
Ponieważ Kościół rzymsko-katolicki jest prawdziwym Kościołem, wynika ztąd, że on jeden posiada zalety i korzyści, jakiemi Chrystus go obdarzył. On jeden tylko ma 1. Ducha Świętego, który mu udziela ducha prawdy i nieomylności. 2. O nim tylko powiedzieć można: „Otóż będę z wami aż do końca świata” i „bramy piekielne nie przemogą go.” 3. On jeden daje rękojmią zbawienia. 4. Wszystkie inne kościoły, nadające sobie nazwę „chrześcijańskich”, nie tworzą trzody Chrystusowej i nie mają prawdziwego pasterza, którym jest Jezus Chrystus.

Czyż więc uważać należy za straconych tych, którzy nie są członkami Kościoła katolickiego?
Nie! straceni są tylko ci, co umyślnie i złośliwie zamykają oczy na prawdę i uporczywie trzymają się z dala od Kościoła. Kościół katolicki zawsze uczył, że tylko grzech i zła wola wyklucza z Królestwa Bożego, ale nie niewiadomość i brak sposobności poznania prawdy. Kto przeto bez własnej winy, czy to wskutek urodzenia, czy wychowania jest członkiem fałszywego Kościoła, ale przekonanym jest, że nie jest w błędzie, albo też usilnie szuka prawdy i do niej szczerze tęskni, a przytem chętnie pełni wolą Bożą, ten może być zbawionym. Nie jest on prawdzie członkiem Kościoła, ale mając dobrą wolą i szczere chęci może z Kościołem być połączonym w duchu miłości.

Czy każdy członek Kościoła katolickiego może być zbawionym?
Tylko dobrzy i mający zasługę szczerej wiary i dobrych uczynków mogą liczyć na zbawienie, martwe zaś i zgniłe członki nie. Dobremi i żywemi członkami Kościoła katolickiego są ci, co silnie wierzą w to, co Kościół do wierzenia podaje, życie swe stosują do przepisów wiary i połączeni są z Chrystusem węzłem miłości. Zły katolik, żyjący uporczywie w grzechu, straszny kiedyś zda rachunek przed sądem Bożym za nadużycie łask, jakiemi go Bóg obdarzył.

Ks. L. Goffine Książka do oświecenia i zbudowania duszy, 1893 r.

Redakcja / kontakt: redakcjalaudeturiesuschristus@gmail.com