Informator Wiernych Nadzwyczajnej Formy Rytu Rzymskiego w Bytomiu (29/2019)

Dla tych z Państwa, którzy nie mieli możliwości otrzymać papierowego wydania naszego informatora, publikujemy zawarte w nim teksty.  

Katecheza.

Sobór Trydencki sesja IV
8 kwietnia 1546r.
[WYKAZ KSIĄG KANONICZNYCH PISMA ŚW.
ORAZ UZNANIE PISMA ŚW. I NIESPISANYCH PRZEKAZÓW ZWANYCH TRADYCJAMI
ZA RÓWNORZĘDNE ŹRÓDŁA OBJAWIENIA]

Dekret Drugi

[DZ 785] Ponadto tenże święty Sobór, uważając, że niemało korzyści może wyniknąć dla Kościoła Bożego, jeśli ze wszystkich używanych wydań łacińskich Świętych Ksiąg wskaże, które należy uważać za autentyczne, postanawia i wyjaśnia, że starożytne wydanie Wulgaty, które zdobyło uznanie przez długie używanie w ciągu tak wielu wieków w Kościele, jest uważane za autentyczne w publicznym nauczaniu, debatach, kazaniach i wykładach, i żeby nikt nie odważył się ani nie śmiał odrzucić go pod jakimkolwiek pretekstem.

[DZ 786] Ponadto dla powściągnięcia zuchwałych umysłów Sobór ogłasza, by nikt, kto ufa własnej mądrości w sprawach wiary i moralności, a wchodzących w skład nauki chrześcijańskiej, nie ośmielił się naginać znaczenia tekstu Pisma św. do swych poglądów i komentować nauki Pisma św. wbrew znaczeniu, w jakim nauczał i naucza święta Matka Kościół, wbrew jednomyślnej zgodzie Ojców, nawet gdyby te komentarze nigdy nie miały być opublikowane. Rzeczą Kościoła jest wyrokować o prawdziwym znaczeniu i tłumaczeniu Pisma św. Niech więc ci, którzy sprzeciwiają się temu, zostaną publicznie potępieni przez ordynariuszy i ukarani karami przewidzianymi przez prawo.

Idąc za przykładem prawowiernych Ojców, Sobór z takim samym pobożnym przywiązaniem i czcią uznaje i czci wszystkie księgi zarówno Starego jak i Nowego Testamentu, skoro jeden Bóg jest autorem obydwu, a także TRADYCJE dotyczące zarówno WIARY jak i POSTĘPOWANIA, podane zarówno przez usta Chrystusa lub Ducha Świętego, i ZACHOWANE dzięki nieprzerwanej sukcesji w Kościele katolickim.

Kto nie przyjmuje tych ksiąg w całości i ze wszystkimi ich częściami jako święte i kanoniczne tak jak Kościół katolicki zwykł je czytać, i jak się zawierają w STAREJ ŁACIŃSKIEJ EDYCJI WULGATY, oraz świadomie i rozmyślnie GARDZI wyżej wspomnianymi TRADYCJAMI – niech będzie wyklęty.

NIE WOLNO każdemu wyjaśniać Pisma św. dowolnie; bo P. Jezus kazał Słowo Boże brać od Kościoła i na to posłał Ducha Świętego KOŚCIOŁOWI, a nie każdemu katolikowi. Aby nie rozumieć mylnie słowa Bożego, trzeba wierzyć w słowo Boże tak, jak je Kościół katolicki uroczyście wyjaśnia.

Ks. Walenty Gadowski Katechizm Większy 1929 r., ss. 117, 107.

O paleniu Biblii heretyckich.

P. Czy wolno jest czytać Pismo święte w każdym przekładzie?
O. Wolno jest czytać Pismo święte w takich tylko przekładach, które uzyskały potwierdzenie od Kościoła i zaopatrzone są w objaśnienia od tegoż Kościoła pochwalone (Imprimatur i Nihil obstat).

P. Dlaczego wolno jest czytać Pismo święte tylko w przekładach uznanych przez Kościół?
O. Wolno jest czytać Pismo święte tylko w przekładach uznanych przez Kościół dlatego, że on jeden jest prawym stróżem Pisma świętego.

P. Gdzie mamy szukać prawdziwego rozumienia Pisma świętego?
O. Prawdziwego rozumienia Pisma świętego mamy szukać w Kościele katolickim, który jest nieomylnym tłumaczem jego.

P. Co powinien uczynić katolik, gdyby mu wpadła w ręce Biblia heretycka lub niepotwierdzona od Kościoła?
O. Gdyby komu z katolików wpadła w ręce Biblia heretycka lub niepotwierdzona od Kościoła, powinien ją natychmiast spalić lub oddać proboszczowi.

P. Dlaczego Kościół zabrania Biblii heretyckich lub niepotwierdzonych przez siebie?
O. Kościół zabrania Biblii heretyckich lub niepotwierdzonych od siebie dlatego, że nieraz bywają sfałszowane i zawierają błędy, które mogłyby nas zachwiać w wierze świętej. Z tejże przyczyny zabrania Kościół i tych przekładów Pisma świętego, które uzyskały potwierdzenie jego, ale zostały przedrukowane z opuszczeniem objaśnień przez niego pochwalonych.

Katechizm Większy pochwalony i zalecony przez Ojca Św. Piusa X. Przełożył z włoskiego ks. Fas. Lublin 1907, ss. 223-224. Pozwolenie Władzy Duchownej: N. 2058. IMPRIMATUR, Lublini, die 10 Julii 1906 anno. Episcopus Dioecesis Lublinensis Fr. Jaczewski. Secretarius J. Ziółkowski.

Redakcja / kontakt: redakcjalaudeturiesuschristus@gmail.com