Informator Wiernych Nadzwyczajnej Formy Rytu Rzymskiego w Bytomiu (13/2019)

Dla tych z Państwa, którzy nie mieli możliwości otrzymać papierowego wydania naszego informatora, publikujemy zawarte w nim teksty. Informator można pobrać także w wersji elektronicznej ⇒ informator numer 13/2019.

O odpustach przywiązanych do Drogi Krzyżowej (z roku 1929).
Co należy czynić, aby dostąpić odpustów przywiązanych do Drogi Krzyżowej?

(1) Trzeba być w stanie Łaski Uświęcającej. Spowiedź i Komunia nie jest konieczna. Ale aby dostąpić odpustu, trzeba przed nabożeństwem wzbudzić w sobie Akt Zupełnego Żalu (str.53).
(2) Na każdej Stacyi należy rozpamiętywać Mękę Pańską, choćby przez czas krótki, w miarę zdolności. Sama modlitwa ustna nie wystarcza, a nawet nie jest konieczna do dostąpienia odpustu.
(3) Rozpamiętywać należy Mękę Pańskę przed krzyżami umyślnie na to poświęconemi (bądź są do nich załączone obrazy, bądź ich nie masz), chodzić po kolei i bez znacznej przerwy od jednej Stacyi do drugiej, a gdy tego uczynić nie można, przed każdą Stacyą klękać i powstawać, lub, gdy się stoi, schylać kolana.
(4) Potrzeba, aby Stacye Drogi Krzyżowej były kanonicznie ustanowione, to jest przez kapłana mającego na to pozwolenie.
(5) Musi być 14 stacyi z krzyżami drewnianymi, przypominającymi tajemnice Męki Pańskiej w Jerozolimie, gdyż tylko do krzyżów przywiązane są odpusty.

Chorzy, więźniowie, chrześcijanie znaj­dujący się na morzu lub w krajach niewier­nych i w ogóle wszyscy, którym niemożliwą jest rzeczą odprawić Drogi Krzyżowej, mogą ją odbyć przed krucyfiksem w tym celu błogosławionym z upoważnienia Stolicy Apostolskiej. Tak więc wszyscy, którzy daleko miesz­kają od kościoła, albo którzy wśród tygo­dnia (lub w niedzielę) nie mogą łatwo na­wiedzić go, mogą razem z swoimi wielkie za siebie i za dusze czyścowe zyskać odpusty.

Krucyfiks ma być według przepisu Kle­mensa XIV. z dnia 26 stycznia 1773 r. mo­siężny. Jednakże słowo to wyklucza tylko materjały łatwe do złamania, jakiemi są: ołów i cyna. (Odp. z dnia 8 sierpnia 1859 r.). Przepisy o materjale odnoszą się według instrukcji tylko do wizerunku Ukrzyżowa­nego, nie zaś do krzyża, ponieważ odpust należy do wizerunku Zbawiciela. Nie można nadawać odpustów Drogi Krzyżowej na krzyż prosty bez wizerunku. Wszystkie krzyże, choć małe, przyczepione do różańców mogą otrzymać odpusty Drogi krzyżowej. Ale nie wypada nadawać odpusty takim krzyżykom, które w rękach trzymane prawie nikną.

Aby zyskać przed takim krucyfiksem odpusty Drogi Krzyżowej, trzeba go trzymać w ręku, odmawiając 14 Ojcze nasz, 14 Zdro­waś Maryja, 14 Chwała Ojcu, zamiast nawiedzenia stacji i 5 Ojcze nasz, 5 Zdrowaś Maryja i 5 Chwała Ojcu na cześć 5 Ran Zbawiciela, 1 Ojcze nasz, 1 Zdrowaś Maryja i 1 Chwała Ojcu na końcu za ojca św. (Decr. auth. 387). Chociaż zaś jedna osoba tylko ma krzyż swój w ręku, to mogą jednak inne osoby, mając ważną przeszkodę do nawiedzenia, wspólnie odmawiać te pacierze i zyskać rzeczone odpusty. Wszyscy podczas tej mo­dlitwy wstrzymać się muszą od wszelkiego innego zatrudnienia, chcąc zyskać odpust. (Leon XIII. 19 stycznia 1884. Act S. Sedis XVII. 402). Przepisane pacierze powinny być odmawiane bez znacznej przerwy.

Krzyżów stacyjnych nie można po własnem używaniu innym darować lub sprzeda­wać, pod grozą utraty odpustów: także nie można pożyczać ich w celu podzielenia się odpustami. (Racc. 113). Gdy się złamie wi­zerunek Ukrzyżowanego, odpusty się traci. (Odpusty ks. A. Arndt T. J. str. 277 i 325).

Pewnej świątobliwej zakonnicy ukazała sie zmarła siostra z jej klasztoru i rzekła: „Dlaczego nie odprawiasz Drogi krzyżowej za mnie i za inne dusze czyścowe?” Zdu­miała się na to sługa Boża, lecz jeszcze bardziej się przelękła, słysząc P. Jezusa mówiącego te słowa: „Droga Krzyżowa — rzecze do niej Zba­wiciel — bardzo jest pożyteczna duszom czyścowym; proszę cię, nie odmawiaj im tej ulgi, bo one, wszedłszy do chwały nie­bieskiej, modlić się będą ustawicznie za cie­bie i różne ci wyproszą łaski. Powiedz twym siostrom, aby tymi skarbami wzbogacały się same i wspomagały nimi biedne dusze cier­piące.” (Cuda Boże w św. duszach czyścowych, tom II, str. 105).

Odprawiając Drogę Krzyżową, rozważa się Mękę Pańską; a św. Augustyn za naj­skuteczniejszy środek do zbawienia, uważa codzienne rozmyślanie Męki Chrystusa P. Bł. Albert miał zwyczaj mawiać, że jedna łezka wylana nad Męką Zbawiciela więcej znaczy, aniżeli cały rok postu o chlebie i wodzie, niżeli czuwanie i dyscypliny. Rozmyślanie Męki Pańskiej wytwarza w nas gorące pra­gnienie cierpienia dla Boga i postępu w mi­łości P. Jezusa. Św. pragnienia są skrzydła­mi, na których dusza wznosi się do Boga.

UWAGA. Jako nowennę za dusze zmarłych, najle­piej odprawić przez 9 dni Drogę Krzyżową.

Hołd Bogu od narodu polskiego, Kraków 1927., teksty znajdziemy także w modlitewniku Laudetur Iesus Christus wyd. Antyk, 2019 r.

Redakcja / kontakt: redakcjalaudeturiesuschristus@gmail.com