Informator Wiernych Nadzwyczajnej Formy Rytu Rzymskiego w Bytomiu (19/2018)

Dla tych z Państwa, którzy nie mieli możliwości otrzymać papierowego wydania 19. numeru naszego informatora, publikujemy zawarte w nim teksty.

Według encykliki Leona XIII, nabożeństwo Różańcowe odprawia się od 1 października do 2 listopada włącznie, przez – odmawianie Różańca, litanii do Najświętszej Panny i modlitwy do św. Józefa papieża Leona XIII przed wystawionym Najświętszym Sakramentem.

O początku Różańca
i o cudownej skuteczności
Nabożeństwa Różańcowego (część 2)

Zdumiony tym widokiem Dominik św. nie pojmuje tego cudownego widzenia. Wtedy Najświętsza Marya rzekła do niego: „Prosisz Syna mego, prosisz mnie o pomoc przeciw niedowiarkom. Oto podaję ci broń, którą zwyciężysz liczne ich zastępy.” „Ty wiesz, sługo mój, jakich środków Pan Bóg użył do zbawienia rodu ludzkiego. Pierwszym środkiem było Pozdrowienie, które mi Archanioł przyniósł; potem nastąpiło Narodzenie i Święte Życie Jezusa Chrystusa; dalej gorzka Męka i Śmierć Jego; wreszcie Jego chwalebne Zmartwychwstanie i Wniebowstąpienie. Przez te środki świat został odkupiony, a Niebo otworzone. Te więc Tajemnice życia i cierpienia Jezusa Chrystusa, ujęte w Pozdrowienie Anielskie i Modlitwę Pańską, są moim różanym wiankiem. Opowiadaj ten mój Różaniec odstępcom, to będzie początkiem ich nawrócenia.” „Te trzy królowe to trzy części Różańca. Te pięćdziesiąt panien, które stoją przy boku każdej królowej, oznaczają pięćdziesiąt „Zdrowaś,” z których ma się składać każda część Różańca. Szaty białe pierwszej królowej to pierwsza część Różańca — RADOSNA. Szaty czerwone drugiej królowej to druga część Różańca — BOLESNA. Szaty złote trzeciej królowej to trzecia część Różańca — CHWALEBNA. Zaprowadź to Nabożeństwo do mnie, które już sam odprawiasz (Dominik św. od niejakiego już czasu miał zwyczaj codziennie odmawiać sto pięćdziesiąt Pozdrowień Anielskich, przeplatając je Modlitwą Pańską i rozpamiętywając przy tem tajemnice z życia Jezusa i Maryi); rozpowszechniaj jak najgorliwiej odmawianie Różańca pomiędzy wiernymi, upewniając ich, iż przez to i Synowi mojemu i mnie wielce miłymi się staną. W Różańcu znajdziesz najdzielniejszą broń do zwalczenia szerzących się kacerstw, najpewniejszy środek do wykorzenienia panującego zepsucia a rozbudzenia cnót chrześcijańskich.  Rozpowszechnieniem Różańca najskuteczniej i najprędzej ubłagasz Miłosierdzie Boskie nad światem. Chcę i polecam, aby i ty, i bracia twoi zakonni najgorliwiej rozkrzewiali to przeze mnie samą wskazane ci Niebieskie Nabożeństwo, a przez które po wszystkie czasy niezliczone łaski i dobrodziejstwa niebieskie spływać będą na wiernych. Ja zaś odprawiających Nabożeństwo Różańcowe będę zawsze i wszędzie otaczać Moją szczególną opieką i wyjednywać im najcudowniejsze łaski.”

Dominik św., pocieszony wielce tem cudownem widzeniem, śpieszy czem prędzej do miasta Tuluzy i wchodzi do kościoła, —a wtem wszystkie odezwały się dzwony. Mieszkańcy miasta, zdziwieni odgłosem dzwonów o niezwykłej porze, śpieszą tłumnie do świątyni. Wtedy św. Dominik, korzystając z tak licznego nagromadzenia się słuchaczów, wchodzi na ambonę i przemawia do zgromadzonych. Opowiada im swoje widzenie, przedstawia im zgubność błędów, szerzących się pomiędzy nimi, i surowość Sądów Bożych, jakie czekają tych, którzy w nie dają się oplątywać. A w końcu, jako najskuteczniejszy środek uchronienia się od wiecznej zguby, przedstawia Nabożeństwo Różańcowe, wyjaśniając, na czem ono zawisło i jak się odprawiać powinno. Zestawia piętnaście najważniejszych Tajemnic z Życia, Męki, Śmierci i Tryumfu Pana Jezusa i Najświętszej Maryi. Każdą Tajemnicę łączy z jednem „Ojcze nasz” i dziesięć „Zdrowaś” tak, iż wszystkie piętnaście Tajemnic jakby róże w wieniec są splecione. Każe je Dominik św. często powtarzać i rozmyślać, a tym sposobem głęboko je wpaja w umysły i serca ludzi. I odtąd Nabożeństwo to rozpowszechniać się zaczęło. A jak z każdym dniem mnożyła się liczba nawróconych, tak malała sekta błędnowierców, aż i zaginęła zupełnie. Taki jest początek Różańca św. Z tego więc pobożnego podania widzimy, że sama Najświętsza Marya jest Założycielką, Fundatorką i Mistrzynią Modlitwy Różańcowej. Dlatego też przez Modlitwę Różańcową Pan Jezus tak liczne okazywał i okazuje cuda: w nawróceniu grzeszników, w udoskonaleniu cnotliwych, w odnoszeniu zwycięstw przez Chrześcijan nad nieprzyjaciółmi Kościoła Św. Niejednokrotnie Pan Bóg już okazał, że Modlitwą Różańcową możemy pozyskiwać najcudowniejszą opiekę niebieską nie tylko w potrzebach duszy naszej, ale i całego chrześcijaństwa.

Cudowne zwycięstwa Chrześcijan, odniesione nad Turkami, najzawziętszymi nieprzyjaciółmi Świętej Wiary, wiecznym są pomnikiem opieki Najwiętszej Maryi i oczywistym dowodem potęgi Różańca Świętego. W r. 1571 d. 7 Października, za Papieża św. Piusa V, chrześcijańskie wojska, oddawszy się pod opiekę Najświętszej Maryi, zupełne odniosły zwycięstwo nad Turkami pod Lepantem, niedaleko Aten, właśnie w tym samym czasie, kiedy chrześcijanie odbywali procesye i zanosili zwykłe modły do Pana Jezusa i Najświętszej Maryi.

Na podziękowanie też Panu Bogu za tak cudowną obronę, otrzymaną Nabożeństwem Różańcowem, i na uwiecznienie pamiątki tego, Pius V w Litanii Loretańskiej dodał tę prośbę: „Wspomożenie wiernych, módl się za nami.” A Grzegorz XIII, następca Piusa V, postanowił, aby w pierwszą niedzielę Października we wszystkich kościołach Dominikańskich święto Matki Bożej Zwycięskiej albo Różańcowej uroczyście obchodzone było. W sto kilkadziesiąt lat później potęga muzułmańska znów zagrażała chrześcijaństwu. Pod Temeswarem w Węgrzech stoczyć się miała podobnież stanowcza z Turkami bitwa, jak ta, w której chrześcijanie odnieśli zwycięstwo pod Lepantem. I tu tak samo wierni oddali się opiece Matki Bożej Różańcowej. Gdy przyszło do walnej bitwy w roku 1716 dnia 6 Sierpnia, w którym przypada święto Matki Bożej Śnieżnej, w całym świecie katolickim odmawiano jak najpobożniej Różaniec na intencyę uproszenia zwycięstwa dla wojsk chrześcijańskich. I właśnie w chwili, kiedy w Rzymie z kościoła Matki Bożej Śnieżnej odbywała się procesya z licznie zebranym ludem, głośno i wspólnie odmawiającym Różaniec, chrześcijanie najniespodziewańsze a stanowcze odnieśli nad Turkami zwycięstwo.

Papież Klemens XI chciał i to nowe dobrodziejstwo Niebieskie, wyjednane Nabożeństwem Różańcowem, upamiętnić w całym Kościele. W tym więc celu święto Matki Bożej Różańcowej, które Grzegorz XIII postanowił dla samego zakonu Dominikańskiego, do całego rozciągnął Kościoła. Uczynił to i dlatego, jak wspominają Lekcye Brewiarza, abyśmy oddając Maryi Najświętszej ten rodzaj czci, tak łaskawie przez Nią przyjmowany, dostąpili tego, iżby Ta Przebłogosławiona Matka Boża, która przez odmówienie Różańca dała tylekroć wiernym uprosić sobie zwycięstwo nad nieprzyjaciółmi ziemskimi, dała nam także zwyciężać zawsze nieprzyjaciół duszy naszej. Módl się więc gorąco na Różańcu, a Pan Bóg grzeszników nawróci, cnotliwych w cnocie utwierdzi, Kościołowi da spokój i swobodę, i tobie da zbawienie.

„RÓŻANIEC Z OBRAZKAMI” Przez ks. Franciszka Masłowicza Wydanie siódme. Warszawa 1904

Redakcja / kontakt: redakcjalaudeturiesuschristus@gmail.com