Informator Wiernych Nadzwyczajnej Formy Rytu Rzymskiego w Bytomiu (51/2019)


Informator Wiernych Nadzwyczajnej Formy  Rytu Rzymskiego w Bytomiu (51/2019)
23 grudnia 2019

Informator Wiernych Nadzwyczajnej Formy Rytu Rzymskiego w Bytomiu (51/2019)

 

Dla tych z Państwa, którzy nie mieli możliwości otrzymać papierowego wydania naszego informatora, publikujemy zawarte w nim teksty.

 

 

Wszystkie okoliczności, towarzyszące narodzeniu się Chrystusa Pana, mają głębokie znaczenie.

(1) Chrystus Pan rodzi się w Betleem, to znaczy miejsce chleba, ponieważ sam jest Chlebem żywym z Nieba. (Św. Hieronim.) Rodzi się nie w Nazarecie, lecz na obczyźnie, bo z właściwej ojczyzny, z Nieba, zstąpił na ziemię i tu dla wielu jest obcym.

(2) Rodzi się wpośród pasterzy i owiec, ponieważ sam jest „dobrym pasterzem” (Jan 10, 11) wielkiej owczarni.

(3) Rodzi się w stajni, ponieważ ziemia, na którą zstąpił, jest w porównaniu do Nieba niejako stajnią. Rodzi się nie w domu wspaniałym, ale w stajni, by każdy z ufnością zbliżał się do Niego. (Św. Piotr Chryst.)

(4) Rodzi się w ukryciu, ponieważ jest „Bogiem ukrytym” (Iz. 45, 15), którego w życiu doczesnem widzieć nie możemy, i ponieważ lubi skrytość dobrych uczynków. (Mat. 6. 1-6).

(5) Daje położyć się w żłóbku, gdzie mieści się pokarm dla bydła, bo sam ma się stać pokarmem dla ludzi. Na drzewo się kładzie, by zaznaczyć, że po to przyszedł na świat, by umrzeć na drzewie krzyża.

(6) Rodzi się wśród nocy ciemnej, bo i ludzkość przeważnie pogrążoną była w ciemnościach duchowych, nie znając Boga prawdziwego.

(7) Rodzi się w zimie, wśród chłodu (w Palestynie bywają w tej porze zimne noce), bo i serca ludzkie chłodne były wtedy dla braku miłości Boga i bliźniego.

(8) W nocy zstępuje Zbawiciel z Nieba jak rosa (Iz. 45, 8), bo jak rosa na rośliny, tak On podziałał ożywczo na ludzkość.

(9) W chwili Jego narodzenia zamkniętą była świątynia Janusa w Rzymie na znak ogólnego pokoju; bo też Chrystus Pan jest „Księciem pokoju” (Iz. 9, 6) i Bogiem pokoju. (1. Kor. 14, 33).

(10) Zbawiciel zstępuje na ziemię jako Dziecię, by tem łatwiej przyciągnąć nas do Siebie i tem większą ufność wpoić w serca nasze.

(11) Przychodzi na świat w ubóstwie, zaparciu i poniżeniu, by dać nam poznać, że nie droga rozkoszy i uciech zmysłowych, lecz droga cierpień i zaparcia się prowadzić nas ma do Nieba. Także chciał przez to Chrystus Pan zaznaczyć Swą przyjaźń dla ubogich, którym w pierwszym rzędzie miała być zwiastowaną Ewangelia. (Łuk. 4, 18). Światłość ukazuje się na polach Betleemu w chwili narodzenia Chrystusa Pana, bo On jest Światłością świata (Jan 8, 12), mającą świecić wśród ciemności. (Jan 1, 5).

(12) Pienia pochwalne Aniołów głoszą cel zstąpienia Chrystusa Pana z Nieba; przyszedł, by dać chwałę Bogu (Jan 13, 32), a pokój ludziom na ziemi (Jan 14, 27), to jest pokój z Bogiem (pojednanie Boga przez śmierć na krzyżu), pokój z samym sobą (prawdziwe zadowolenie, zyskane przez poznanie i naśladowanie nauk św. Ewangelii), a wreszcie pokój z bliźnimi (za pomocą przykazania miłości bliźniego, miłości nieprzyjaciół i łagodność).

(13) Narodzenie Swe każe przez Aniołów oznajmić pastuszkom, a nie dumnym Faryzeuszom, ponieważ kryje tajemnice Swe mądrym i roztropnym tego świata, a objawia je maluczkim (Mat. 11, 25), a także ponieważ tylko pokornym łaskę Swą daje, a sprzeciwia się pysznym. (1. Piotr 5, 5). Tak też miało zostać po wszystkie czasy; nawet największemu uczonemu, ale nadętemu pychą, pozostanie nauka Chrystusa Pana księgą zamkniętą, podczas gdy pokorni prostaczkowie pojmują ja, oświeceni światłem Boga.

(14) Najpierw powołuje Chrystus Pan do żłóbka Swego żydów (pastuszków), a potem dopiero pogan (trzech królów). Chce przez to zaznaczyć, że do Kościoła Swego powoła najpierw Sam żydów (Mat 15, 24), a później dopiero pogan przez Apostołów Swych.

(16) Cudowna gwiazda na Niebie oznajmia ludziom, że Chrystus Pan dziwny (Jer. 9, 6), zstąpił z Nieba.

(17) Spis ludności, odbywający się za czasu narodzenia Chrystusa Pana, przypominać nam ma drugi ważniejszy spis, jaki odbędzie się za powtórnem Jego przyjściem w dzień ostateczny. „Już przy narodzeniu Swem zaczyna nas Chrystus Pan nauczać, zanim jeszcze wypowiedział choćby jedno słowo”. (Kat. rzym.). (Z katechizm u ks. Spiragi, t.1.).

Kazimierz Riedl „Nauka wiary i obyczajów w przykładach” t.1, Kraków 1908 r.

Redakcja / kontakt: redakcjalaudeturiesuschristus@gmail.com

« wróć