Msza Święta jest sprawowana w następującej intencji: O uratowanie pewnego małżeństwa.

Propria – czyli teksty własne Mszy św., znajdują się na stronach 1105 oraz 553 naszego Mszału Rzymskiego (Wyd. Pallotinum, 1963).

Léctio Ezechiélis Prophétæ: Ezech 1, 10-14
Similitúdo vultus quátuor animálium: fácies hóminis, et fácies leónis a dextris ipsórum quátuor: fácies autem bovis a sinístris ipsórum quátuor, et fácies áquilæ désuper ipsórum quátuor. Fácies eórum et pénnæ eórum exténtæ désuper: duæ pennæ singulórum iungebántur et duæ tegébant córpora eórum: et unumquódque eórum coram fácie sua ambulábat: ubi erat ímpetus spíritus, illuc gradiebántur, nec revertebántur cum ambulárent. Et similitúdo animálium, aspéctus eórum quasi carbónum ignis ardéntium et quasi aspéctus lampadárum. Hæc erat vísio discúrrens in médio animálium, splendor ignis, et de igne fulgur egrédiens. Et animália ibant et revertebántur in similitúdinem fúlguris coruscántis.

Sequéntia ✠ sancti Evangélii secúndum Matthǽum: Matt 9, 9-13
In illo témpore: Vidit Iesus hóminem sedéntem in telónio, Matthaeum nómine. Et ait illi: Séquere me. Et surgens, secútus est eum. Et factum est, discumbénte eo in domo, ecce, multi publicáni et peccatóres veniéntes discumbébant cum Iesu et discípulis eius. Et vidéntes pharisaei, dicébant discípulis eius: Quare cum publicánis et peccatóribus mánducat Magíster vester? At Iesus áudiens,ait: Non est opus valéntibus médicus, sed male habéntibus. Eúntes autem díscite, quid est: Misericórdiam volo, et non sacrifícium. Non enim veni vocáre iustos, sed peccatóres.

Msza (Os justi)
W odróżnieniu od innych mszy ku czci Apostołów, główną treść dzisiejszej stanowi powołanie i nawrócenie św. Mateusza (ewangelia). Dzieje tego powołania i nawrócenia słyszymy dziś niejako z własnych ust św. Mateusza, bo z napisanego przez niego Ewangelii. W introicie Ewangelista „wypowiada mądrość i głosi słowa święte”. Lekcja mówi o Cherubinach stojących przed tronem Bożym; Ojcowie Kościoła tłumaczą ich cztery postacie jako obraz czterech Ewangelistów. Ewangelia jest pięknym odzwierciedleniem Mszy św. w ogóle: w Ofierze św, my również przystępujemy do Stołu Pańskiego jako celnicy i otrzymujemy od Pana Jezusa zapewnienie, że powołał grzeszników. W antyfonach na ofiarowanie i na Komunię św. widzimy Apostoła w chwale.

Tekst jest fragmentem pracy Piusa Parcha, zatytułowanej „Rok Liturgiczny” (Poznań 1956, tom 3, ss. 490-491).