Msza Święta będzie sprawowana o godzinie 6:oo, na Górze św. Anny w następującej intencji:  O łaskę nawrócenia i powrót na łono Kościoła Żanety i Adama.

Przeczytaj informacje o dzisiejszym święcie: Siedmiu Boleści Najświętszej Maryi Panny.

Propria – czyli teksty własne Mszy św., znajdują się na stronie 1095 naszego Mszału Rzymskiego (Wyd. Pallotinum, 1963).

Léctio libri Iudith: Iudith 13, 22; 13, 23-25
Benedíxit te Dóminus in virtúte sua, quia per te ad níhilum redégit inimícos nostros. Benedícta es tu, fília, a Dómino, Deo excélso, præ ómnibus muliéribus super terram. Benedíctus Dóminus, qui creávit coelum et terram: quia hódie nomen tuum ita magnificávit, ut non recédat laus tua de ore hóminum, qui mémores fúerint virtútis Dómini in ætérnum, pro quibus non pepercísti ánimæ tuæ propter angústias et tribulatiónem géneris tui, sed subvenísti ruínæ ante conspéctum Dei nostri.

Sequéntia ✠ sancti Evangélii secúndum Ioánnem: Ioann 19, 25-27
In illo témpore: Stabant iuxta Crucem Iesu Mater eius, et soror Matris eius, María Cléophæ, et María Magdaléne. Cum vidísset ergo Iesus Matrem, et discípulum stantem, quem diligébat, dicit Matri suæ: Múlier, ecce fílius tuus. Deinde dicit discípulo: Ecce Mater tua. Et ex illa hora accépit eam discípulus in sua.

Rozważania do Mszy Świętej zostały opracowane na podstawie trzeciego tomu pracy Piusa Parscha zatytułowanej „Rok liturgiczny” (Poznań, 1956)

Msza (Stabant) jest łatwa do zrozumienia, rzewna i budująca. Introit, który nie jest wyjęty z psalmu, ukazuje nam Maryję u stóp krzyża. Obraz ten jest głównym motywem dzisiejszej mszy i raz po raz przewija się przez jej teksty. Kolekta nawiązuje do słów Symeona o mieczu boleści, który miał przeszyć duszę Maryi, i zawiera prośbę, „abyśmy osiągnęli błogosławione skutki męki Chrystusowej„. Lekcja opisuje Judytę, wybawicielkę ludu żydowskiego, jako figurę Maryi. Bohaterska Judyta ucięła głowę wrogowi swego ludu, Maryja zaś ofiarowując swego boskiego Syna zdeptała głowę węża piekielnego i stała się Współodkupicielką rodzaju ludzkiego. W Alleluja widzimy Matkę Bolesną u stóp krzyża. Myśl tę snuje w dalszym ciągu sekwencja. Jest ona jak gdyby przygotowaniem do ewangelii, w której św. Jan, świadek naoczny, opisuje nam tę niezapomnianą scenę. W antyfonie na ofiarowanie prosimy Matkę Bolesną o orędownictwo: „Dziewico, Matko Boga, stojąc przed obliczem Pana pomnij przemawiać za nami, aby odwrócił od nas swe zagniewanie„.