Wigilia Bożego Narodzenia


niedziela

24 grudnia
Wigilia Bożego Narodzenia
1
Szata
09:45

Msza Święta jest sprawowana w następującej intencji: W intencji żony Iwony.

Propria – czyli teksty własne Mszy św., znajdują się na stronie 71 naszego Mszału Rzymskiego (Wyd. Pallotinum, 1963).

Lectio Epístolæ beati Pauli Apostoli ad Romános: Rom 1, 1-6
Paulus, servus Iesu Christi, vocátus Apóstolus, segregátus in Evangélium Dei, quod ante promíserat per Prophétas suos in Scriptúris sanctis de Fílio suo, qui factus est ei ex sémine David secúndum carnem: qui prædestinátus est Fílius Dei in virtúte secúndum spíritum sanctificatiónis ex resurrectióne mortuórum Iesu Christi, Dómini nostri: per quem accépimus grátiam, et apostolátum ad oboediéndum fídei in ómnibus géntibus pro nómine eius, in quibus estis et vos vocáti Iesu Christi, Dómini nostri.

Sequéntia ✠ sancti Evangélii secundum Matthǽum: Matt 1, 18-21
Cum esset desponsáta Mater Iesu Maria Ioseph, ántequam convenírent, inventa est in útero habens de Spiritu Sancto. Ioseph autem, vir eius, cum esset iustus et nollet eam tradúcere, vóluit occúlte dimíttere eam. Hæc autem eo cogitánte, ecce, Angelus Dómini appáruit in somnis ei, dicens: Ioseph, fili David, noli timére accípere Maríam cóniugem tuam: quod enim in ea natum est, de Spíritu Sancto est. Páriet autem fílium, et vocábis nomen eius Iesum: ipse enim salvum fáciet pópulum suum a peccátis eórum.

Rozważania na dzisiejsze Święto zostały opracowane na podstawie pierwszego tomu pracy Piusa Parscha zatytułowanej „Rok liturgiczny” (Poznań, 1956)

Msza (Hodie scietis)
Jest ona pełna świętego, ufnego i pewnością tchnącego oczekiwania. Introit jest taki sam jak invitatorium w jutrzni; oba śpiewy spełniają jakby rolę wstępu do dramatu. W dalszym ciągu psalmu 23 (w jego rozszerzeniu) widzimy pierwszy obraz, bramę zamkniętą: „Podnieście, książęta, bramy wasze …” Brama Kościoła jest więc symbolem bramy zamkniętej.
Kolekta mówi nam wiele. Bóg uwesela nas w oczekiwaniu naszego odkupienia; prosimy w niej, abyśmy na Odkupiciela, którego teraz z radością przyjmujemy, spoglądać mogli z ufnością, gdy przyjdzie jako sędzia.
Epistoła jest krokiem naprzód na drodze objawienia adwentowego: ukazuje nam po raz pierwszy w sposób jasny obraz Chrystusa. W ciągu adwentu ukazywała nam liturgia coraz wyraźniej zbliżającego się Pana (to stopniowe odsłanianie jest jedną z podstawowych zasad liturgii); w pierwszym tygodniu widzimy Pana jakby osłoniętego mrokiem i mgłą: powoli mglisty ten obraz przejaśnia się, a dzisiaj Kościół dogmatycznie stwierdza, że Jezus Chrystus, w ludzkiej swej naturze zrodzony z Maryi Dziewicy, według boskiej swej natury jest przedwiecznym Synem Bożym: „Ewangelia, którą niegdyś Bóg zapowiedział był przez Proroków swoich (głównie przez Izajasza, w Adwencie) w Pismach świętych o Synu swoim (to był Adwent). Ten zaś będąc według ciała potomkiem Dawida, przeznaczony był, aby według ducha poświęcenia (to znaczy boskiej swej natury) przez powstanie z martwych okazał się Synem Bożym w mocy, Jezusem Chrystusem, Panem naszym …” Trudno byłoby dobitniej wyrazić owo przejście od Adwentu do Bożego Narodzenia i Wielkanocy.
Graduał powtarza słowa introitu i w psalmie 79 daje wyraz ostatniej prośbie adwentowej.
Ewangelia oznajmia nam o ostatnim historycznym wydarzeniu przed narodzeniem Zbawiciela. Wątpliwości, które dręczyły św. Józefa, były również adwentem, któremu kres położył Anioł oznajmiając, że Syn Maryi jest Synem Bożym i Odkupicielem. Przez pośrednictwo Kościoła słyszymy pełne znaczenia słowa: „Co się w Maryi poczęło, z Ducha Świętego jest. A porodzi Syna i nazwiesz imię Jego Jezus (tzn. Odkupiciel), przeto, że On wybawi lud swój od grzechów jego”. Oto ostatnie posłannictwo adwentowe.
Gdy w ofiarowaniu przystępujemy do ołtarza, staje nam znów przed oczyma obraz bramy zamkniętej: „Podnieście, książęta, bramy wasze!” Ołtarz jest obecnie ową bramą zamkniętą, za którą już stoi Zbawiciel.
W sekrecie wyrażamy swą radość, uprzedzając obchód Narodzenia Chrystusowego. W antyfonie na Komunię św. widzimy już „objawienie się chwały Pańskiej”. I znowu śpiewa Kościół (rozwijając tę myśl) psalm 23; Aniołowie otwierają bramę zamkniętą.
W modlitwie po Komunii św. prosimy, aby nowa uroczystość Narodzenia Chrystusowego dozwoliła nam oddychać (respirare) niebieską tajemnicą, która w Eucharystii osiąga swą mistyczną rzeczywistość.

« wróć