Akt zawierzenia Jezusowi przez ręce Maryi
Akt zawierzenia Jezusowi przez ręce Maryi
Akt zawierzenia Jezusowi przez ręce Maryi według św. Ludwika Marii Grignion de Montfort
Św. Ludwik, który urodził się we Francji, a żył w latach 1673 – 1716, napisał trwający 33 dni program przygotowujący nas do Aktu zawierzenia się Jezusowi. A najdoskonalszym środkiem do doskonałego ofiarowania się Panu Jezusowi jest Jego ukochana, najlepsza i najpiękniejsza duchowo Matka – Maryja. Jeżeli zainteresuje Cię szanowny czytelniku poniższy tekst i zechcesz taki Akt zawierzenia odmówić, to najlepiej aby pierwszy dzień przygotowania przypadał w którąś z dat: 31 XII, 20 II, 28 IV, 13 VII, 5 XI, bądź 26 III. W ów czas po 33 dniach pracy duchowej zawierzenie przypadłoby w jedno z głównych świąt Maryjnych, tj. 2 II, 25 III, 31 V, 15 VIII, 8 XII, lub 28 IV – we wspomnienie św. Ludwika. Według tegoż świętego warto przed dniem zawierzenia odbyć spowiedź generalną i przyjąć – w intencji tego zawierzenia – komunię świętą. Całe przygotowanie do Aktu zawierzenia oparliśmy o wydane przez Wydawnictwo eSPe i posiadające NIHIL OBSTAT Prowincjała Pijarów: „Przygotowanie do Aktu zawierzenia się Jezusowi przez ręce Maryi wg św. Ludwika Marii Grignion de Montfort”.
Przygotowanie to zawiera uwzględnione przez św. Ludwika fragmenty:
- Listów okólnych do Przyjaciół Krzyża
- Pisma świętego
- „O naśladowaniu Jezusa Chrystusa”
- „Traktatu o Prawdziwym Nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny”
- liczne modlitwy, etc.
Przez pierwsze 12 dni odrywaliśmy się od ducha tego świata, a ćwiczenia duchowe pomagały kształtować w sobie cnoty: skromności, samozaparcia, pokory, czystości, ubóstwa, posłuszeństwa, skromności oraz prawdomówności. To piękny czas wzrostu duchowego i pomimo licznych ataków złego już wtedy czuliśmy opiekę Maryi.
Kolejne 21 dni (podzielone na 3 okresy po 7 dni każdy) pomagały nam w poznaniu tajemnic Chrystusa i Maryi. Ten piękny czas modlitwy, rozważań i kontemplacji sprawił, że postrzegamy inaczej świat, nasze życie, samych siebie a w naszych sercach zakwitła prawdziwa miłość do Jezusa Chrystusa i Jego Matki. Takie przygotowanie do Aktu zawierzenia przeżyło wielu święty i wspaniałych ludzi oraz niezliczone rzesze zwyczajnych – jak my – ludzi. Cytując św. Ludwika: „Tego właśnie nabożeństwa nauczył Pan nasz Agnieszkę de Langeac, jako środka pewnego uwolnienia się od wielkich trudności i niepokojów, w jakich się znajdowała. Powiedział do niej: Zostań niewolnicą Mojej Matki i noś łańcuszek, co też uczyniła. Wtedy też wszystkie jej troski ustąpiły.”
W 34 dniu – po komunii świętej klęcząc przed ołtarzem w kościele pw. Świętego Ducha – odmówiliśmy wspólnie „Witaj, Gwiazdo Morza”, oraz Akt zawierzenia (każdy osobno). Następnie podpisaliśmy go w obecności kapłana na ołtarzu.
Kapłan na znak tego słodkiego niewolnictwa Jezusowi przez Maryję – zapiął na naszych rękach poświęcony łańcuszek z dopiętym świętym medalikiem.
Teraz z radością odmawiamy akt strzelisty św. Ludwika: „Ja poświęcam się Tobie cały, o Maryjo, chcąc być Twoją własności!.” Z całego serca zachęcamy, aby spróbować przeżyć przygotowanie do Aktu zawierzenia. Może nie uda się za pierwszym razem, bo zły mocno walczy, aby tak się stało, wtedy spróbuj szanowny czytelniku jeszcze raz, i jeszcze, aż się uda. Zapewniamy, że każda próba zostawia w duszy wspaniałe efekty, tak miłe Panu naszemu! Tylko pracując sumiennie duchowo przez te 33 dni zrozumiesz tą wielka radość, którą my dzisiaj nosimy w naszych sercach, wspólnie z innymi, którzy się Jezusowi przez Maryję zawierzyli lub odnawiają to zawierzenie co rok. Cóż może zrobić człowiek lepszego ze swoim życiem, niż oddać samego siebie Jezusowi przez Maryję! Chwała Bogu!
Michał i Iwona Tabor
Z „Traktatu o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny”:
„(…) przedstawione nabożeństwo można by bardzo dobrze nazwać doskonałym odnowieniem ślubów lub przyrzeczeń chrztu świętego. (…) by jako niewolnik z miłości zależeć od Niego. Na tym właśnie polega nabożeństwo, o które nam chodzi. Człowiek wyrzeka się szatana, świata, grzechu i siebie samego, i oddaje się całkowicie Jezusowi przez ręce Maryi (…) i ofiarujemy Mu wartość wszystkich swych dobrych uczynków. (…) najlepszy środek przeciw rozprężeniu moralnemu wśród chrześcijan polega na tym, by przypominać im zobowiązania chrztu świętego i zalecać odnowienie złożonych ślubów, czyż nie jest rzeczą rozumową uczynić to w sposób doskonały przez przedstawione nabożeństwo, poświęcając się Panu naszemu przez Matkę Jego Najświętszą!”
